Groene ode.
Ik laat me zakken in de wijde wereld van groene elixer,
het trekt als een ongecontroleerde deken over me heen.
Ik sluit mijn ogen en laat de wereld draaien
verlaat mijn aardse bestaan en beweeg mij
op het zachte groene mos onder mijn voeten.
Gedachtegoed en illusie verdwijnt
ik vind mijzelf bedronken en verloren
in de wondere wereld van Chartreuse.
Degene die Chartreuse drinkt kent de tweede wereld,
de wonderen die daar plaats vinden,
de plannen en overdonderende waarheden.
Geen paddo's.
het trekt als een ongecontroleerde deken over me heen.
Ik sluit mijn ogen en laat de wereld draaien
verlaat mijn aardse bestaan en beweeg mij
op het zachte groene mos onder mijn voeten.
Gedachtegoed en illusie verdwijnt
ik vind mijzelf bedronken en verloren
in de wondere wereld van Chartreuse.
Degene die Chartreuse drinkt kent de tweede wereld,
de wonderen die daar plaats vinden,
de plannen en overdonderende waarheden.
Geen paddo's.
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Zaterdag, juni 11, 2011 16:44 |
| lekker kruidig likeurtje als elixer zocht ik het op "steen der wijzen" ( arabisch) goede middag Cobie |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juni 11, 2011 14:42 |
| goed verwoord | |
| samnu: | Zaterdag, juni 11, 2011 14:06 |
| mensen die wereld van Chartreuse niet kennen weten ook niet waar ze moeten zijn ! Laat ze maar denken dame | |
| spring-in-het-veld: | Zaterdag, juni 11, 2011 13:37 |
| kortom, je bent snotverkouden en nam een overdosis parazwevamol, even uitzweten oddy, lekker onder de mos en morgen opgesprongen weer overeind, beloof je dat? poing |
|
Over dit gedicht
| Auteur: odd.future | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||