Zo moet Robin zich gevoeld hebben, bedacht ik me toen ik opnieuw alle plaatsen
afging die we samen hebben bezocht. De paden die we hebben gelopen, de stenen
die we hebben weggeschoten over water heb ik teruggezocht, de bomen waartegen
we zaten gekust, maar er waren geen sporen meer van vorig jaar. Het is nog
steeds een chaos, nog steeds een oorlog maar in mijn hoofd heb je geen
voetstappen gezet. Daar heb je gaten geslagen, en die gaten moest ik repareren;
maar dat zonder de Muur te vergeten, en alle bouwtechnische fouten. Nu ik
daarmee klaar ben, zou ik zo graag weer opnieuw beginnen – alles stukmaken wat
ik ooit repareerde en alles repareren wat ik in mijn slooptocht stuk heb
gemaakt.
‘Ik draag een eeuwige schuld met mij mee die niet te vereffenen is.’
Na alle verhalen over mij vergeet ik nog altijd op mijn tong te bijten. Ik
vermaak de mensen misschien te graag, dans op commando. Omdat iedereen
gelukkiger moet zijn dan ik, en dan Robin. En dat is precies wat Robin bedoelde
toen hij zijn ogen sloot en zei dat hij graag de ongelukkigste mens op aarde
zou willen blijven. Hij brak zijn belofte, hij bleef niet.
De vraag is hoelang ik dit mee ga dragen. Hoelang ik om me heen blijf kijken en
de vernietiging zie nog voor de barsten komen. Hoelang voor het stopt, dat
branden in mijn ogen en in mijn slaap. Het eindeloze bonzen en bonken in mijn
hoofd. Hoe lang het nog duurt voor ik Robin terugvindt.
ijsbloem: | Maandag, juni 20, 2011 23:40 |
blijven zoeken! ondertussen blijft het klussen en dansen op spijkers ondertussen kruizen slaand |
|
september: | Zondag, juni 19, 2011 17:19 |
Gisteren al gelezen en vandaag blijft het nazingen, goed geschreven | |
flores: | Zaterdag, juni 18, 2011 22:23 |
Er was op de GF ooit een zeer jonge robin die briljant schreef. Naar mijn bescheiden mening. (moest ik even aan denken) Ach, ik lees je vrijwel altijd. Het roept iets op, en dat is goed:) |
|
Auteur: Erwin. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 juni 2011 | ||
Thema's: |