een wankel evenwicht
tussen traag omhoog
en vrije val
in vergezicht
hangt nog herinnering
voordat de film versmalt
het duikmoment
is slechts zwart wit
waarna de beelden strepen
pas later komt
het zweten kleurt
chaos weer realiteit
ik weet niet
waar mijn geest en lichaam
zijn gebleven
ben seconden kwijt
de tuimeling gaf
eeuwig duren licht respijt
wil melker
26/06/2011
ela: | Zondag, juni 26, 2011 19:15 |
Het ganse leven lijkt mij een wankel evenwicht, wie recht blijft heeft geluk. ela |
|
windwhisper: | Zondag, juni 26, 2011 07:08 |
dat kan muxiek dus met je doen Wil heerlijk dus Chapeau vandaag genieten Wil, want morgen blijft alleen dan de herinnering er aan maar over lieve groet Cobie |
|
youkie: | Zondag, juni 26, 2011 06:55 |
goede morgen een gedicht om u tegen te zeggen fijne dag |
|
Godvader: | Zondag, juni 26, 2011 06:49 |
hmmm...juist geen hoofdletters..zal er een notitie van maken...ik zei iets in de trant van dat ik dit een parel van een gedicht vond..maar dan in hoofdletters :P...maar deze is echt een van je betere die ik gelezen heb..hij klopt gewoon helemaal gr. G |
|
Godvader: | Zondag, juni 26, 2011 06:48 |
ik ben denk ik de eerste die dit leest..en zou me bijna vereerd voelen ook nog..en dat is zonder zoetsappig over te komen...DIT IS EEN PAREL VAN EEN GEDICHT! gr. G |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 juni 2011 | ||
Thema's: |