Het is niet te geloven, dat je ons verliet,
Je hebt ons verlaten, loop nog steeds met tranen van verdriet.
Ik weet nog goed, je lach liet iedereen schijnen,
Toch doet het pijn, want ik zag je verdwijnen.

Je had zoveel pijn, maar gaf nooit op,
Hield alles vol, en zei nooit eens stop.
Je was nog zo jong, nog zoveel te doen,
Toch blijf je in mijn gedachten, zoals je was toen.

Je blijft de trots in mijn leven,
Jou foto laat mijn tranen rollen, mijn onderlip beven.
Toch vergeten zou ik nooit,
Mijn trots, Mijn oma, de gedachten aan jou, geven mij voor altijd hoop.
Je zult voor altijd schijnen, in de hemel.
Want de mooiste engel daar, dat ben en blijf jij.