Het weerzien...
Zonder enig geruis, verschijnt mijn verschijning, eindelijk thuis...
Een kreuk in ‘t verdonkerde overhemd
Stotterende woorden op ‘t grijze behang
Afbladderende wollen sokken
rijkelijk pluizend over ’t tapijt
Zwart bankenleer veert moedig mee
voor ’t zwicht, onder ’t gewicht
van verzwaarde zongebruinde vakantieteinten
Bleek is de plek waar mijn portret ooit straalde
Moeder, komijnkaas schavend in de keuken
Losgetrokken kurken vleugelen in harmonie met
‘t montere gemompel op de achtergrond
waar ik behoedzaam naartoe sluip
Mijn vrienden, familie, ze slaan mij niet gade
Mannen in stoere poses met verschuimend bier
Middeljarige vrouwen instemmend zwetsend,
elkaar alsmaar gelijk gevend over elke roddel
Een enkele traan zo dik als een druppel
valt dan toch, van mijn vaders wang,
mijn drang, naar medeleven stillend
Zo hoort verdriet beleefd te worden
Eenmaal in de schemerige buitenlucht zie ik,
onze kat, starend naar mijn doorzichtigheid
Is zij dan ’t mythische wezen dat mij
begeleiden zal naar ’t andere oord?
erkennend spint ze voor mij...
Een kreuk in ‘t verdonkerde overhemd
Stotterende woorden op ‘t grijze behang
Afbladderende wollen sokken
rijkelijk pluizend over ’t tapijt
Zwart bankenleer veert moedig mee
voor ’t zwicht, onder ’t gewicht
van verzwaarde zongebruinde vakantieteinten
Bleek is de plek waar mijn portret ooit straalde
Moeder, komijnkaas schavend in de keuken
Losgetrokken kurken vleugelen in harmonie met
‘t montere gemompel op de achtergrond
waar ik behoedzaam naartoe sluip
Mijn vrienden, familie, ze slaan mij niet gade
Mannen in stoere poses met verschuimend bier
Middeljarige vrouwen instemmend zwetsend,
elkaar alsmaar gelijk gevend over elke roddel
Een enkele traan zo dik als een druppel
valt dan toch, van mijn vaders wang,
mijn drang, naar medeleven stillend
Zo hoort verdriet beleefd te worden
Eenmaal in de schemerige buitenlucht zie ik,
onze kat, starend naar mijn doorzichtigheid
Is zij dan ’t mythische wezen dat mij
begeleiden zal naar ’t andere oord?
erkennend spint ze voor mij...
Reacties op dit gedicht
| ijsbloem: | Maandag, juni 27, 2011 23:59 |
| schrijf vanuit passie hoe het eruit komt is niet zo belangrijk maar uitleggen is inderdaad beetje suf:D |
|
| Godvader: | Maandag, juni 27, 2011 21:27 |
| oh dan heb ik me schuldig gemaakt aan 2 zondes want eerder in 1 vorige comment had ik al t hele gedicht prijsgegeven..miss moet ik dan toch maar minder ingewikkeld gaan schrijven | |
| ijsbloem: | Maandag, juni 27, 2011 21:22 |
| nee, dat uitleggen ik bedoel dat je gaat zeggen het is pure fictie dat soort onzin dat is geen uitleg |
|
| ijsbloem: | Maandag, juni 27, 2011 21:21 |
| ja,dat vrees ik ook maar daarom zei ik het |
|
| Godvader: | Maandag, juni 27, 2011 21:19 |
| dat verdelen over meer gedichten...dat doe ik al hahaha en ik weet dat t een doodzonde is als iemand zijn gedichten uitlegt, ik wou begrepen worden.. en hoezo ben ik geen kwebbeltante..miss ken je me toch niet zo goed :P |
|
| ijsbloem: | Maandag, juni 27, 2011 21:16 |
| ik zou het niet uitmelken maar er zuinig mee omgaan en het verdelen over meer gedichten het staat propvol zo ervaar ik het verder nooit uitleggen je gedichten je bent een dichter geen kwebbeltante |
|
| Godvader: | Maandag, juni 27, 2011 20:13 |
| mijn inspiratie is vaker ver te zoeken dan dichtbij en grijpbaar..ik werk gewoon vanuit 1 idee en dat melk ik uit...voor de rest is dit pure fictie:D | |
| wijnand.: | Maandag, juni 27, 2011 17:52 |
| waar haal je het allemaal vandaan,geef mij wat van jouw inspiratie,graag gelezen | |
| Oorlam: | Maandag, juni 27, 2011 14:35 |
| graag gelezen | |
| teun hoek: | Maandag, juni 27, 2011 13:45 |
| Die traan van vader kernpunt van gevoel en weemoed. Zekere erkenning. h gr. Teun |
|
| Godvader: | Maandag, juni 27, 2011 13:29 |
| ik zal dit gedicht maar even nader verklaren.. de hoofdpersoon is overleden en bezoekt als geest zijn familie en vrienden die samenkomen om te rouwen over hem..dat het zo gemoedelijk gaat stemt hem tevreden en met een gerust hart kan hij dan zijn weg vervolgen naar de hemel(''t andere oord)met de kat als zijn Petrus;) greetz... G |
|
| roosjerood: | Maandag, juni 27, 2011 12:40 |
| gelukkig maar ,zo komt alles weer goed | |
| wervelende regenboog: | Maandag, juni 27, 2011 09:58 |
| met een :) gelezen groetje wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Godvader | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||