tussen al dat geweld van glas en ijzer beton en vuil
kreeg ik een schoonheid in het oog
zij kwam gekropen door in ruil
te groeien zo recht en fier omhoog
wij mensen denken altijd maar weer
dat alles zo vanzelfsprekend is
maar nu zie ik keer op keer
dat zelfs ik mij hierin vergis
de klaproos staat hier recht en fier
als overwinnaar van het kwaad
dat de mens in de onbedachtzaamheid
voor de natuur hier achterlaat
maar de rode roos heeft ons overwonnen
en schoonheid is onbetaalbaar en vrij
dus ben ik zelf maar begonnen
om het milieu een beetje blij
te maken
om de klaproos te laten overwinnen
wat wij hen hebben aangedaan
het zet mij aan het denken
dat zo een tere roos toch met
bloeien is doorgegaan
dus de winnaar is zij die overwint
tussen puin en rommel en triest maar waar
de natuur blijft ons nog goed gezind
want ze stond helemaal alleen daar