Afscheid
Jouw antwoord raakt geen voldoening aan
en het mijne evenmin - mocht dat je troosten -
daar ze slechts als grillige rorschachvlekken
misleidend vervuild en variabel warrig
alleen goed scoren in het onvolledig zijn.
Het wordt hoog tijd dat ik andere vragen stel.
De realiteit verdampt de tranen van vreugde
in dromen over hoe oprechtheid anders kan
- of ze echt waren zal ik wellicht nooit weten -
en nu slechts vluchtig stof rest voor egoïsme
zie ik pas hoe anders de koesterelementen waren.
Ik moet je wel erg teleurgesteld hebben.
Gelijkmatiger klinkt het ruisen van mijn bloed
nu ik je alleen nog mis wanneer je bij me bent.
Jouw moeizame kus voelde al langer eenzaam
en vooral dit laatste – niet de pijn voordien -
maakt het loslaten makkelijk. Evenals dit afscheid.
Ga nu maar. Ik wil niet meer.
ana (stacia)
3 juni 2007
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Maandag, mei 12, 2014 17:05 |
| leuk je ontmoet te hebben zondag, jullie zien er een lief koppel uit en het was fijn, wel lang geleden dat je nog schreef hé, groetjes, Marc |
|
| trucker klaas: | Woensdag, juli 13, 2011 20:04 |
| intens schrijven naar het punt van afscheid wat niet meer aan is hoeft ook niet meer uit ... al weer wat verder ? groet ,klaas |
|
| karinvangelder: | Woensdag, juli 13, 2011 17:46 |
| zo mooi ana (stacia).. uit het hart geschreven ! mijn complimenten hiervoor . liefs x Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ana (stacia) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2011 | ||
| Thema's: | ||