Het begint impulsief en geëxalteerd. Het gaat zonder inspanning, zo lijkt het. Zwevend over een oogverblindend witte vlakte. Gewichtloos, zonder besef van tijd of plaats. Maar dan, weer met beide benen op de grond. Ontwaakt in een katerige kilte en geëindigd in de kaartenbak van vergeelde illusies en sporadische triomfen. De erfenis van de uitputtingsslag is bont en blauw en voelt aan als premature lijkverstijving. Een prijs naar waarde.