Nachten verduisteren zich
als een mantel in zwart
gehuld, gehuild, ik ben stil
en heb de gordijnen afgehaald
om de maan te zien, maar de wolken
blijven hangen, ik ben stil
draai de klok nog maar eens
twee uurtjes verder
en de wekker gaat; ik ben stil
jank en val weg
door jou.
Auteur: Paul de Bruijn | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 juli 2011 | ||
Thema's: |