vandaag hebben ze me gebroken.
ik begon te wenen voor alles
omdat ze mij achterlieten met al de dingen die
maar blijven rondspoken.
vrienden dat geen knuffel willen geven
omdat hun lief snel jaloers word!
is dat de uitleg dat ik moet aanvaarden?
mensen waarvan ik niks verwachtte gaven mij
een speciaal gevoel maar vandaag voel ik mij zo leeg
ik zit hier in mijn hoekje zonder enig gedacht dat
me zou kunnen blij maken.
al 100 keer heb ik het gedicht dat mij
deed lachen gelezen
maar vandaag brengt het alleen maar tranen.
waarom voel ik mij zo alleen, zo eenzaam?