Scharlaken.
Ze verslond menig woord, het kraakte tussen tanden – de gewonde gedachten moeten meer bevat hebben dan misselijkmakende beloftes, die tot schulden wentelden. Het bittere randje trok tranen uit haar hoofd, waaierde haren terug over kussen – die zonder monden verdomde te kort kwamen. In dit aanraakloze wraakt schuldgevoel tot de tong zich gebroken neerlegt bij nieuw gerode wanden. Het is niet alleen bloed dat hier muren kleurt.
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 07 augustus 2011 | ||
Thema's: |