Een dakloos hart wachtend op een plek
ergens onder een mooi wolkendek
goed geborgen in jouw zachte armen
die het voor altijd willen verwarmen
Laat dat hart voor eens in de liefde geloven
het nooit meer van je laten roven
bij je blijven voor zolang als het duurt
hij voelt zo fijn bij jou in de buurt
Een onbegrepen glimlach wachten op begrip
gevonden bij jou op een deinend schip
gevangen door jouw warme oprechte ogen
die blik die mijn hoofd heeft binnen gevlogen
Laat die lach eens de liefde uitstralen
het nooit meer van zich laten weghalen
bij jou zijn voelt zo prettig aan
Lieve schat laat het nooit meer overgaan