toen ik voelde
hoe hartvol bomen
het kind in zich
blijven voeden
durfde ik gerugsteund
zoomdwalend zien
naar licht en donker
die strijden om bestaan
het leven meeleven
zoals het leeft
Corry van Emmerik-Koenekoop: | Woensdag, september 07, 2011 22:21 |
mooi gedicht, Martine :) het draagt leven, het kind, en toch ook sterven in zich ook al wordt het laatste niet bij name genoemd mooi! |
|
Quicksilver: | Dinsdag, augustus 30, 2011 12:25 |
mooi, vruchtdragend gedicht, zoals het leeft liefs,dicky |
|
karinvangelder: | Maandag, augustus 29, 2011 16:20 |
leef je leven Tine dan is het goed . liefs x Karin | |
Anneke Bakker: | Maandag, augustus 29, 2011 14:53 |
Met een fijn gevoel dit mooie werkje hier tot leven laten komen, je bent erg goed in die dingen Tine. Lieve groet en laat het leven maar leven. Anneke |
|
windwhisper: | Maandag, augustus 29, 2011 13:40 |
bosrijk dit mooie gedicht Martine lieve groet en prettige middag Cobie kuzzz |
|
switi lobi: | Maandag, augustus 29, 2011 12:43 |
helemaal mens zijn banden natuurlijk leven binden seizoenen Liefs, switi lobi |
|
zomerkind: | Maandag, augustus 29, 2011 11:54 |
zo mooi zoals jij de natuur weergeeft martine:) liefs eddie |
|
Auteur: verhavert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 29 augustus 2011 | ||
Thema's: |