Kom maar dichterbij lief. Dit is hoe ik ben getekend en dit is hoe ik je heb getekend. Dit is hoe het verleden zich op me wreekt en hier is hoe gewroken jij tot verleden verwordt ondanks het krampachtig omklemmen van gescheurde vingerranden. Ik ben hier al zo verdomd vaak geweest - jij gaat me een ongelooflijke eikel noemen en voegt er dan aan toe dat ik wel jouw eikel ben, maar dat sust dan vervolgens helemaal niets meer en terwijl de wereld in brand vliegt, ga jij je vrienden verdedigen die mij stuk voor stuk niet uit kunnen staan; maar ook dat interesseert me niet meer nu de horizon buiten bereik is komen te liggen met mijn veel te kleine roeibootje. Je kon niet mee, je was te bang voor kikkers en daar gaan de spanen te water. Het hoofd achterover, een sigaret tussen de lippen en eens zien waar Gods land dan precies is.
Ik denk onder water.