Omringd door alles wat ik nodig heb
voedsel en water in overvloed
zelfs de onmisbare liefde van mijn
dierbaren omringen mij met troost
desondanks voel ik mij troosteloos en
tegelijkertijd als een verwaand en
wereldvreemde jongen
schaamte doet mij mezelf weer oppakken
en als ware ik mijzelf schoppen onder die
luie kont van me geef,begeef ik mijzelf
weer onder de mensen
Oooh,wat zijn het er veel
met allen wil ik mij kunnen identificeren
een ieders gevoel wil ik kunnen herkennen
hoe zien en ervaren zij de dagen vervult met
geluk,verdriet,woede en wellicht hoop
als ik mijn hoofd kan oprichten en mijzelf boven
ieders emotie kan verheffen...kan ik mischien
nog heel ver komen
maar nieuwsgierigheid wint het van mijn ideaal