ooit komt het weer goed
steeds als ik dichterbij kom word ik bang,
ookal ik zo naar de vriendschap verlang.
bang dat het me weer gebeurt,
heb al te lang om de vorige getreurt.
wil mensen weer leren vertrouwen,
zodat ik ook op hun kan bouwen.
maar steeds als ik het probeer dan gaat het mis,
komt dat door die ene gebeurtenis?
ik probeer het wel keer op keer,
maar weetje mijn hart doet me zeer.
maar ik heb het beloofd,
maar ben bang dat het me weer verdoofd.
bang dat het zich heraald en dat ik weer faal,
en weer 2jaar van mijn leven baal.
maar ik heb nog tijd en ga het doen,
zodat ik ook ooit krijg..mijn eerste zoen.
ookal ik zo naar de vriendschap verlang.
bang dat het me weer gebeurt,
heb al te lang om de vorige getreurt.
wil mensen weer leren vertrouwen,
zodat ik ook op hun kan bouwen.
maar steeds als ik het probeer dan gaat het mis,
komt dat door die ene gebeurtenis?
ik probeer het wel keer op keer,
maar weetje mijn hart doet me zeer.
maar ik heb het beloofd,
maar ben bang dat het me weer verdoofd.
bang dat het zich heraald en dat ik weer faal,
en weer 2jaar van mijn leven baal.
maar ik heb nog tijd en ga het doen,
zodat ik ook ooit krijg..mijn eerste zoen.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Donderdag, september 08, 2011 22:48 |
| je bent en blijft overal zelf bij als je jezelf opgeeft zo jong al dan ben je in de aap gelogeerd dus hou je ogen open en je hart en gebruik je koppie laat niemand je leven verpesten liefs, en let op je kleurtjes van je dichtsels!:D |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -x-Rebecca-x- | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2011 | ||
| Thema's: | ||