laat me maar drijven
op een oneindige zee
oeverloos deinen
met eb en vloed mee
de wind
als mijn vriend
golven als huis
in hun eeuwig geruis
heb aan de hemel
mijn leven getekend
met wolken in buien
en regen als sluiers
daar waar zij raken
de lucht en het water
streept horizon bol
eist bestaan weer zijn tol
want grenzen verleggen
is vrijheid opzeggen
in de vaart der volkeren
moet ik weer mee
wil melker
18/09/2011
entropy: | Zondag, september 18, 2011 21:08 |
Ja ik zie de vaart der volkeren vanachter mijn geranium voorbijkomen. | |
elze: | Zondag, september 18, 2011 18:12 |
ja we kunnen niet achterblijven Wil | |
ela: | Zondag, september 18, 2011 17:47 |
Hoe het uitpakt kan mij niet schelen, als het maar de rust van je gedicht deelt. ela |
|
spring-in-het-veld: | Zondag, september 18, 2011 09:30 |
hoezee! Ik rijm gewoon even een stukje met je mee ... gezellig, sihv (a) poing |
|
youkie: | Zondag, september 18, 2011 08:25 |
goede morgen graag gelezen fijne zondag |
|
trucker klaas: | Zondag, september 18, 2011 07:03 |
de vrijheid van keuze ,laat je grenzen inschikken of uitbreiden ;) waar je staat bepaald de horizon :) goedemorgen ,klaas |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 september 2011 | ||
Thema's: |