Ze stak mijn ogen uit
maar wat was het verschil;
in deze wereld zie ik niets
wat me nog bekoren kan.
Ze brak mijn beide benen
maar ik had al geen doel meer.
Ik hoefde niet weg te kunnen lopen
zoals anderen. Zoals zij.
En ze keek me aan
maar ik zag niets meer;
kon haar volgen noch wegkijken
terwijl zij haar ring afschoof.
mucho: | Donderdag, september 29, 2011 21:53 |
wat een zwartheid vergeet de geschiedenis de verbeelding is om door een ringetje te halen haar armen zaten in mijn oren bewoog niets meer |
|
Auteur: Erwin. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 29 september 2011 | ||
Thema's: |