IJspegel?
IJspegel?
Ook al lach ik van buiten
en doe ik alsof
er niets aan de hand is
van binnen ga ik
langzaam kapot.
Hoe kun je zeggen dat het
mij geen pijn doet
omdat ik nooit huil want
dat doe ik wel.
Hoe kan het dat jij en iedereen
mijn tranen en verdriet niet zien
maar denken dat ik hard
en koud als een ijspegel ben
daardoor smelt ik niet.
Ik wordt zo alleen maar harder…….
Ook al lach ik van buiten
en doe ik alsof
er niets aan de hand is
van binnen ga ik
langzaam kapot.
Hoe kun je zeggen dat het
mij geen pijn doet
omdat ik nooit huil want
dat doe ik wel.
Hoe kan het dat jij en iedereen
mijn tranen en verdriet niet zien
maar denken dat ik hard
en koud als een ijspegel ben
daardoor smelt ik niet.
Ik wordt zo alleen maar harder…….
Reacties op dit gedicht
| greet: | Maandag, mei 13, 2002 21:35 |
| Heel mooi gedicht. Ik vind mezelf erin. ...Ik wordt zo alleen maar harder..., echt mooi. xxx Greet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jessica. | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||