Het heeft even geduurd
negen jaar om precies te zijn
Al die tijd geleefd met verdriet
en in mijn hart een intense pijn
Hield mijn ogen gesloten
mijn oren waren potdicht
Ik wilde het niet zien en horen
tranen liepen al over mijn gezicht
Maar mijn ogen zijn nu weer open
de feiten zijn gewoon bekend
Ik kan niet langer ontkennen
dat jij niet bent zoals ik je heb gekend
Het heeft lang geduurd
het is de langste weg die ik ooit heb gelopen
Maar na negen jaar is het besef daar
dat ik moet stoppen met hopen