verborgen
ver weg geborgen al je verdriet
diep in je hart blijft het knagen
wel zorgen dat niemand ziet
jij achterblijft met veel vragen
heeft ‘men ‘je toch stil en bewust
deze verboden toegang gegeven
en is het de ‘ men ‘ die uitmaakt
hoe dit aan voelt in je leven
vergrendel dus nooit jouw geluk
maar geniet als het is gegeven
omdat al wat ‘men ‘ je zegt
jou belet om gelukkig te leven
alles in ‘t hier kan tijdelijk zijn
oordelen maakt zo vaak stuk
twee handen ze mogen ontvangen
ook het stil ‘verborgen geluk ‘
Karin
kelo ami: | Maandag, november 21, 2011 10:35 |
volledig eens met marta hil en heel mooi geschreven karin.. |
|
Elinora: | Vrijdag, november 18, 2011 19:33 |
PRACHTIG!!!!!!!! Lieve groeten van Lin xxx |
|
Miss Marilyn : | Vrijdag, november 18, 2011 19:03 |
Echt een heel goed en sterk gedicht !! Petje af Karin .. Liefs Marilyn |
|
Kaatjes Tralalaatjes : | Vrijdag, november 18, 2011 16:21 |
Die ''men'' tussen haakjes vind ik heel sterk, karin. Dat maakt je gedicht. | |
windwhisper: | Vrijdag, november 18, 2011 13:00 |
ja ik men het met je eens, oordelen en zeker veroordelen hoeft echt niet warme groet Cobie mooi gezegdd Karin |
|
wilma van de Esschert: | Vrijdag, november 18, 2011 11:46 |
Ik vind dit een mooi gedicht en het is ook nog eens zo waar.. | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, november 18, 2011 10:59 |
met plezier gelezen | |
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, november 18, 2011 10:54 |
Wat mooi Karin...heel graag gelezen en ik ben blij weer terug te zijn op de site liefs Jannie |
|
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 november 2011 | ||
Thema's: |