als je zelf naar wat doet.
Oee deze is vies,
echt pijnlijk ook gewoon.
Deze doet zo zeer,
ik trek het ff niet gewoon.
In de trein,
op weg naar school,
Anderhalf uur reizen,
en dat voor de lol.
Maar nu dus een keer niet,
als ik kijk wat naast me zit.
Het doet me pijn,
deze hele rit.
Naast me zoon mooie meid,
ze is echt een bubbel ganger.
Van vooraanzicht iemand anders,
maar van opzij wordt ik maar banger.
Deze doet pijn,
echt pijn.
Maar is wel duidelijk nu,
de plek waar ik hoor is bij u.
Krachten sturen me,
kan er ook niks aan doen.
Het gaat allemaal vanzelf,
war ik ook doe, alles is als toen.
Klein kind,
alles gaat zoals het gaat
Niets kon je schelen,
al kwam je een uur telaat.
Je deed gewoon,
wat je voorgedragen werd.
Zo door het leven,
op je plaats gezet.
Slechte dagen,
ook mooie momenten.
lieve mensen,
maar ook giga krenten.
Maar leven geeft je alles,
alles wat je moet weten.
Want als er een god is,
is hij ons niet vergeten.
Laat je leiden,
doe wat tijd je brengt.
Hoe moeilijk het soms ook is,
alles raak gewend.
Als je maar een ding doet,
en je verantwoordelijkheid kent.
Geeft liefde je zo veel moed,
en wordt je uiteindelijk,
niet stuk te krijgen,
zoals de droom je door gaten laat kruipen,
door dik en dun,
met trein of te voet,
lals je zelf maar wat doet.