Ik had hier toen niet echt een kans
met jou, dat het niet ging, jij moest gaan
dat het beter was, er geen keuze
geen recht van bestaan, niet eens
het volgroeien van jouw hart.
Het was alweer voorbij.
Kan mij dan ver-geven zijn
dat ik hier met kale handen
op een nog legere buik
het verlangen naar leven
onderhuids en in mijn armen.
Kan dat nooit terug-geven zijn.
