Vreemde Parijse drukte
In de toeterende stad
vlakbij het treinverkeer
wonen zij hoog en droog
hangen ze hun vuile was
buiten, roddelend op het
terras terwijl de cous-cous
tegenpruttelt in de keuken.
En Papa was a Rolling Stone
zingt zijn lied door de living
in harde noten die wellicht
nog gekraakt zullen worden.
De oranje salon verraadt
hun oosterse eenvoud
waar twee paar stinkende
sportschoenen wachten
om onder jeansbroeken
hun eigen gang te gaan.
En bij zonsondergang
verdwijnen hun zorgen
tot de dag van morgen.
Dan droomt het maanlicht
over de woestijnkamelen.
Terwijl het hier modder
regent met pijpenstelen!
vlakbij het treinverkeer
wonen zij hoog en droog
hangen ze hun vuile was
buiten, roddelend op het
terras terwijl de cous-cous
tegenpruttelt in de keuken.
En Papa was a Rolling Stone
zingt zijn lied door de living
in harde noten die wellicht
nog gekraakt zullen worden.
De oranje salon verraadt
hun oosterse eenvoud
waar twee paar stinkende
sportschoenen wachten
om onder jeansbroeken
hun eigen gang te gaan.
En bij zonsondergang
verdwijnen hun zorgen
tot de dag van morgen.
Dan droomt het maanlicht
over de woestijnkamelen.
Terwijl het hier modder
regent met pijpenstelen!
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, januari 11, 2012 12:28 |
| niets is mij vreemd aan mijn mooie Parijs, vind het aangenaam om te lezen! mooi hoor |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||