Pfeiffer
Handen worden zwaar,
Ogen vallen dicht,
Mond valt lichtjes open,
Warmte zonder licht.
Nog vers in de herinnering,
Één avond lang,
Gekwetst door begeerte,
Moe, maar niet bang.
Lichtelijk beneveld,
Vergeten wat is geleerd,
Hef uw handen,
Dom, maar ongedeerd.
Contouren in het licht,
Onbezonnen in gedeelde vreugd,
Kleuren vervagen,
Het moment waarop ik me had verheugd.
Achteraf emoties,
Blijdschap en verdriet,
De vurige wens te slapen,
Maar dat kan nu niet.
Ogen vallen dicht,
Mond valt lichtjes open,
Warmte zonder licht.
Nog vers in de herinnering,
Één avond lang,
Gekwetst door begeerte,
Moe, maar niet bang.
Lichtelijk beneveld,
Vergeten wat is geleerd,
Hef uw handen,
Dom, maar ongedeerd.
Contouren in het licht,
Onbezonnen in gedeelde vreugd,
Kleuren vervagen,
Het moment waarop ik me had verheugd.
Achteraf emoties,
Blijdschap en verdriet,
De vurige wens te slapen,
Maar dat kan nu niet.
Over dit gedicht
| Auteur: Extaser | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||