switi lobi: | Maandag, januari 30, 2012 09:39 |
Het is zo heerlijk als die arm daar ineens zoveel troost bij biedt.. mooi en rakend geschreven lieve Anneke. Liefsknuffels uit ook een sneeuwwit Hoorn, switi lobi |
|
Hilly N: | Vrijdag, januari 27, 2012 08:34 |
Huilen lucht op meis. In gedachten stuur ik een bosje eerste sneeuwklokjes naar je toe.. Fragiel maar sterk, zo zie ik ze.. Lieve groet van de voorjaarsvlinder |
|
Jacky Van den Berghe: | Woensdag, januari 25, 2012 03:03 |
De geschreide opluchting ten slotte, waardoor de aangeboden arm wordt aanvaard. Het gemoed hersteld heb je weer het perspectief gekregen om de dingen aan te gaan! prachtig! Het ga je goed, Jacky |
|
Peter van Tiel: | Dinsdag, januari 24, 2012 23:46 |
Soms kan een huilbui voor een flinke opluchting zorgen. Was vanmiddag bij een vriend die heel ernstig ziek is. Had hem een week niet gezien en ik schrok toen ik hem weer zag. Heb thuis ook even gehuild, na Jan en Dik de volgende vriend die ik ga verliezen. Zo gaat het in het leven, helaas. Liefs, Peter. |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 24, 2012 22:02 |
Allen hartelijk dank voor deze warme reacties, ze hebben me heel goed gedaan. Lieve groet, Anneke |
|
Fairouz: | Dinsdag, januari 24, 2012 21:51 |
traant moet traan zijn | |
Fairouz: | Dinsdag, januari 24, 2012 21:48 |
lieve Anneke, dan ben je met een opwellende traant niet klaar. Dan komt alles er ineens uit en gelukkig wat een ontlading...dat kan je zo goed doen naderhand. Emotie-s moeten eruit Anneke en dan is het heerlijk als daar iemand is die je bijstaat. Blij dat ik deze nog even kon meepikken al wist ik het natuurlijk al Liefs liefs, Fairouz |
|
Hans Winter: | Dinsdag, januari 24, 2012 21:02 |
stapje voor stapje zo zachtjes stamp je de omgewoelde aarde zowaar weer verder gaande dan je werd wederom aan, wie weet wie het nader zal zien. hans |
|
mopske: | Dinsdag, januari 24, 2012 16:50 |
heb het zelf ook veel te lang opgekropt, denkend dat ik alles zelf wel kon, helaas, alleen kon ik het niet, kreeg gelukkig veel hulp en steun en kracht van boven, en het lucht op, hoop voor jou ook meid, gaat het weer een beetje ? Liefs,J |
|
witteroos: | Dinsdag, januari 24, 2012 16:30 |
Mooi gedicht. Tranen (parels van de ziel) zijn geen wanen. Fijne dag gewenst en een knuff. | |
windwhisper: | Dinsdag, januari 24, 2012 13:56 |
ja dan is er die troostende arm, die sterke schouder en dan mag je even uithuilen warme groet en heel veel liefs Cobie dikke kus |
|
Quicksilver: | Dinsdag, januari 24, 2012 13:00 |
lieve Anneke ik ben het met Teun eens, tranen vloeien zodat opgekropte emotie''s loskomen en dat maakt inderdaad het omgewoelde pad weer vrij! geef je even een dikke warme troostknuffel liefs, dicky x |
|
teun hoek: | Dinsdag, januari 24, 2012 12:40 |
Bevrijding van opgekropte emotie biedt ongekende ruimte voor de dag van morgen.Waar het verledenin het heden zijn begrenzing vond is morgen de mogelijke grensverlegging.....om te openen. h. gr. Teun | |
zomerkind: | Dinsdag, januari 24, 2012 12:19 |
zo hoort het ook anneke:) gr eddie |
|
verhavert: | Dinsdag, januari 24, 2012 12:15 |
Tranen lieve anneke zijn een droeve wijze om zich te,voelen leven, en zich te voelen leven is altijd nog geluk knufke martine |
|
karinvangelder: | Dinsdag, januari 24, 2012 12:11 |
zo begrijpelijk lieve Anneke in gedachten stuur ik je troostende woorden met een arm om je heen. vrienden zijn op deze momenten zo hard nodig en geven kracht ! liefs xx Karin |
|
Auteur: Anneke Bakker | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 24 januari 2012 | ||
Thema's: |