Winter

12 dragende stemmen
weerklinken in de stille winternacht
de snaar trilt nog na, heel subtiel

voorbij gestaag groeien
bracht ik met stilte en gezang
het reikhalzend wachten tot
in uitdijen van een golf wit licht

naar de hemel, naar de aarde

staan wij hier bijeen
in deze stille winternacht
doorkruist mijn ziel de jouwe
en dacht ik dat het zo hoorde.


Lente

Ik zou soms de winter wel willen overslaan
Gelijk naar de lente
Knoppen en kiemen die zich langzaam openen
In de winter staat dat toch op een laag pitje

Ik verdraag het soms niet
Een lente
Een ontwaken van mijn zintuigen
Verbreding van mijn verbeelding

Zonder donker geen licht
Geen ontwaken na afsterven
Slechts ik kan enkel zeggen
Dat het zo hoort

Ik verwacht wel zon
Die schijnt ook wel
En hoop altijd wel op regen
Niets boven vers, groen gras

Of een narcis, een 'daffodil'
Met zijn wit gele ziel
Heeft bepaalt dat hij vanzelf wel komt
Elk jaar, telkens weer

Maar mocht ik echt kiezen
Dan koos ik voor een leven
Met jou hier
Midden in het gewas.






Zomer


Ik dans in de zomer
Speel en spring
Ik loop het liefst langs het strand
In de zomer

Schelpjes, heel klein
Tussen mijn tenen
Zacht wegzakken in zand
De verleiding niet weerstaan

Duiken in de zee
Zwembroek uit
Jou voelen en strelen
Samen kippenvel krijgen

Een hoogtepunt bereiken
Vermenigvuldigen
En dan terug rennen
Het gewoon weer overdoen.


Herfst


Ik eindig in de herfst
Daar hou ik op te bestaan
Daar heb ik me overgegeven
Aan mijn eigen stoute schoenen

Er is gelopen
Geleefd en gehuild
Gekust en gevreeën
Maar vooral gesprongen

Nu ben ik gevallen
Lig op de grond
Geen spijt te bekennen
Alleen een blik naar de zon

Best raar een regenboog
In de herfst, 's middags 4 uur
Maar ook wel fijn, dat het mogelijk is
Alle kleuren te zijn.