projectiel
eens vloog een projectiel
buiten de atmosfeer
lichtjaren verder
daar zit ik dan
teneergeslagen voor de kribbe
als een trouwe herder
de sterrenhemel bewonderend
woorden vloeien oneindig
zonder ze uit te hebben gesproken
het water raakt oververhit
en is al bijna
aan het koken
vallen de projectielen
op de grond
waar ze thuis horen
eens heb ik geschoten
daarna ben ik
mijn wapen verloren
en daar ergens in die ruimte
zweeft mijn projectiel
toch nog iets geraakt
mijn eigen ziel
buiten de atmosfeer
lichtjaren verder
daar zit ik dan
teneergeslagen voor de kribbe
als een trouwe herder
de sterrenhemel bewonderend
woorden vloeien oneindig
zonder ze uit te hebben gesproken
het water raakt oververhit
en is al bijna
aan het koken
vallen de projectielen
op de grond
waar ze thuis horen
eens heb ik geschoten
daarna ben ik
mijn wapen verloren
en daar ergens in die ruimte
zweeft mijn projectiel
toch nog iets geraakt
mijn eigen ziel
Over dit gedicht
| Auteur: Aran.Luc | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2012 | ||
| Thema's: | ||