Ik geloof.
Een rustige ochtend,
zittende in een raamkozijn,
schijnt de zon,
lucht hemels blauw.
Was ik net vechtend,
denkende aan hoe het met je zou zijn,
en net wanneer ik niet meer denken kon,
staarde ik naar buiten en zag jou.
Je fietsten langs met de hond,
zag ook dat je op het bruggentje stil stond.
Maar misschien heb ik het wel verkeerd,
werd het in mijn hoofd geprojecteerd.
Nee jij was het sowieso,
ik voelde je warme flow.
Ik voel me goed,
wel vaak alleen maar dat is iets dat er niet toe doet.
Maar goed, ik ga weer verder met solliciteren,
kweet moet tijd elke seconde eren.
En daar gebruik van maken voor de volgende seconden,
want ze zijn allen verbonden.
Zat alleen even te roken,
omdat ik echt weer is graag wou blowen.
Maar die drang rookte is weg,
met een sigaret.
Ik blijf er vanaf
ben sterker geworden.
En al klinkt het misschien maf,
zijn het maar woorden.
Woorden eens omgezet in daden,
Bewandel ik opeens andere paden.
Maar me drukte komt wel weer terug,
irritant zoemend zoals het zoemen van een mug.
Wijsheid begrijp me niet verkeerd,
heb echt wel van je geleerd.
Je liefde komt aan, elke dag,
voel ik me goed, nu eens met een lach.
Doe ik de dingen die ik moet doen,
maak van mijn dag een waardig begrip.
Totaal anders als toen,
maar voel me niet meer sip.
Mis alleen nog twee dingen,
werk, en jou, waarvoor ik alles zal zingen.
Dans hele nachten door,
want echt ik ga ervoor.
Jou harde woorden galmen nog in me kop,
laten me vechten, ik geeft niet op.
Heb beloofd er te komen,
in het leven van mijn dromen.
Ik geloof.