na diepe dalen
zo je in het diepe dal belandt
alleen maar duisternis ziet
geen enkel lichtpunt geen hoop
alleen zijn met je verdriet
ga op weg de berg te zoeken
zoek de topweer gelukkig te zijn
uit je isolement te raken
al doet je hart nog zo'n pijn
de top van de berg ontdekken
waar het licht is voor iedereen
iemand je steunt en vasthoudt
ben je ook nooit meer alleen
ga op zoek kijk goed in het rond
desnoods stap voor stap
geluk wat je wacht op de top
is de hand die je weer vond
Karin
Elinora: | Donderdag, februari 23, 2012 14:33 |
Virtueel reik ik je mijn hand toe Karin..wat is dit weer een mooie een! Liefs Lin |
|
verhavert: | Woensdag, februari 22, 2012 19:54 |
dit gedicht neem ik mee heel graag gelezen |
|
ela: | Woensdag, februari 22, 2012 17:06 |
De top is de kleinste plek van de wereld waar velen zich willen staande houden het trekken en wringen is de reden waarom de top zo moeilijk te houden is. ela |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, februari 22, 2012 15:29 |
Neem altijd iemand mee als je hoog wilt klimmen Karin om je te kunnen opvangen als je valt, geef elkaar de hand om op weg te gaan en het geluk te zoeken. Mooi werk zet je hier neer. Veel liefs met knuff, Anneke |
|
mopske: | Woensdag, februari 22, 2012 14:47 |
twee stapjes naar voren, eentje terug, en zo komen we er wel, liefs,J |
|
Miss Marilyn : | Woensdag, februari 22, 2012 14:28 |
Er is altijd wel ''een uitgestoken hand'' die aangereikt wordt ... en voor je het weet sta je samen op die top... van de berg te genieten van het uitzicht! :-) Fijne dag en liefs, Marilyn |
|
Quicksilver: | Woensdag, februari 22, 2012 13:49 |
soms moet je door diepe dalen gaan, om weer te pieken, leer je steeds weer lessen om je sterker te maken, wat je wel en niet meeneemt naar de top van de berg verder ben ik het met cobie haar reactie eens, zo is het wel leafs |
|
youkie: | Woensdag, februari 22, 2012 12:54 |
ik probeer de top te bereiken maar altijd is er dat stukje terug glijden prachtig geschreven liefs |
|
windwhisper: | Woensdag, februari 22, 2012 12:50 |
soms moet je diep vallen en dan weer kracht putten, zodat je weer op weg kunr naar de top van de berg om je geluk te hervinden, niet altijd gaat dat van een leien dakje, je hebt er moed voor nodig en vaak een helpende hand of een steuntjje in je rug warme groet Cobie goede middag Karin |
|
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2012 | ||
Thema's: |