Ik zie de wolken verdwijnen,
de zon begint te schijnen.
Jij en ik hebben veel dingen meegemaakt,
met je woorden heb je mij geraakt.
Geraakt op een bijzondere manier,
Vandaar dat ik nu schrijf hier.
Vandaag de dag,
begin jij met een lach.
Morgen met een traan,
alles is ons voorbij gegaan.
Ik zal er altijd voor je zijn,
bij jou voel ik me fijn.
Ik denk wel eens over later,
zal onze vriendschap dan nog bestaan?
Herriner ik je nog wel?
Of zullen we beide onze eigen weg gaan?
Ik kan het nog niet zeggen,
wie weet verhuis ik naar een land ver van jou.
Ik moet me er maar bij neerleggen,
maar weet dat ik altijd van je hou!
Als ik naar je kijk,
word ik vrolijk.
Vrolijk van jou gedrag,
waar ik zelf wel een beetje op lijk.
Dat gevoel van dat alles mag,
het is niet de waarheid.
Maar denk niet zo moeilijk,
dan is het leven een stuk leuker.
Ik hou van jou meid.
En als we ieder onze eigen weg gaan.....
Nou en!
Jouw naam zal altijd in mijn hart blijven staan,
en nooit meer weg gaan!
De herinneringen blijven er,
zoals we altijd lachen en huilen.
Jij bent mijn ster!
In ons leven bestaan geen diepe kuilen,
diepe kuilen waar je in kan vallen.
Maar juist grote bergen,
waar je wat voor moet overwinnen.
Laat ze allemaal maar lachen,
wij weten tenminste waar we moeten beginnen.
Wij zijn een te gek stel,
niet als verkering, nou ja je snapt me wel.
Vriendinnen door dik en dun,
Niet te mager niet te breed.
Nog één keer 'ik hou van jou'
als je dat maar niet vergeet!
XxX voor jou !3