Dus ik ben achtelijk?
Veel mensen,
Waar ik ook onder val,
Trekken soms verkeerde conclusies.
Trekken grensen,
Schoppen tegen een bal,
En verzorgen illusies.
Sommige zien niet helder,
Tot men op een punt komt,
Ver van werkelijkheid af.
Blind maar toch een helper,
Tot ik zelf vond,
Wtf doe je maf.
Ervaringen rijker,
Maar wil niet zeggen,
Dat het fijn is geweest.
Ben ik soms inderdaad een zeiker,
Begrepen ze niet wat ik deed uitleggen,
Tot hij opeens leest.
Die dingen die ik zei,
Waar ik dan schuin om aangekeken werd,
En ze mij in hoeken jaagden.
Toch weten zij,
Hij is niet dom dat hert,
Las ik dat zij zich er toch aan waagden.
O wat zijn ze stoer,
Mij voor gek verklaren,
Maar wel doen wat ik ze zei.
Maar boeit me nu geen moer,
Laat mij maar na mijn leven staren,
Want dit leven is van mij.