Niet voor even.
Zorgen die voorheen waren,
zijn vervlogen door de tijd.
Zit ik nu soms alleen nog voor mij uit te staren,
mijn lichaam in de stoel maar mijn ziel bij die meid.
Zij die mij elke dag laat denken,
zou dit of dat wel zo verstandig zijn.
Zou ik er goed aan doen om zo door te gaan.
Zij die mij een andere weg liet zien.
Zij waar mijn dromen altijd over gaan,
Zij waar mijn realiteit op wilt bouwen,
Zij die mij in liet zien,
Je leeft nu in je nachtmerrie.
Ziels verband, zonder twijfel,
maar toch vaak met heel veel twijfel.
Bang geweest te verliezen,
dat ze misschien voor een ander zou kiezen.
Maar ook weer dol gelukkig,
Door te bestaan maakt ze mij gelukkig.
Al mis ik haar nog wel elke dag,
ik kan niet stoppen te denken aan haar lieve lach.
Die mooie ogen,
haar roomblanken huid.
Haar visies,
haar kijk op het leven.
Ik zou niet willen weten hoe het eruit had gezien,
als zei nooit bestaan had.
En eerlijk,
ik wil het niet weten ook.
Ze maakt me harder,
en is nodig ook.
waarom vraag je,
omdat ik altijd weg dook.
Ik wil niet meer hoeven liegen,
of mijn rug toe te hoeven keren,
of weer eens toe te stemmen bij een ander,
door zelf niet te denken.
Ik wil een normaal tot wonderlijk leven,
wonderlijk, in de zin van mijn dromen te beleven,
Beleven in deze realiteit,
en mij niet meer in mijn nachtmerries te begeven.
Ik begin steeds meer stabiliteit te krijgen,
Door te bedenken wat zij zou doen of zeggen.
Ook door naar volwassenen te kijken,
en met ze te praten zodat ze realiteit uitleggen.
Zou je het zo graag zeggen,
het je diep in de ogen kijkend,
uit willen leggen,
dat ik kijk vanuit een ander perspectief.
Een totaal ander leven ben ingeslagen,
al gaat dat niet met dagen.
Al het begin gaat langzaam,
maar deze stroom is zeker wel te verdragen.
Afleiding van werk,
val echt goed bij de mensen.
Ze vinden mij gezellig,
maak dolletjes met ze,
super geweldig.
Beetje sjanse met oude vrouwen,
vinden ze me leuk en sociaal,
fooie pot tikt ook lekker binnen,
en ik vermaak me uitters best.
Zo neurie je vrolijk in mijn hoofd,
een film of clip van jou komt weer voorbij.
Soms dacht ik dat het een illusie was,
daar de nachtmerries, ze overheerste mij.
Ik heb geen wapens meer nodig,
ik hoef niet afgesloten te leven,
niet kunnen slapen ook overbodig,
weer in realiteit en dit keer niet voor even.