Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Kijk eens met andere ogen
het geeft niet neer te gaan
in de storm van je leven
sta op wees sterk en vecht
jij kunt er toch wel tegen
geslagen door de winden
verwrongen uitgekleed
versleten door die buien
het is dat je het ergste meed
altijd commentaar gekregen
met terneer geslagen hoofd
zo met moeite doorgestreden
steeds weer vallend in die kloof
opmerkingen lijken niet te raken
sleep jezelf er wel door heen
maar wie je in je hart kan raken
dat vreet naar binnen zo gemeen
als chemisch zuur gaat het steeds verder
hele stukken weggebrand
voor altijd en voorgoed verdwenen
bijna zonder gevoel aangeland
Reacties op dit gedicht
Jacobius vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
windwhisper
:
Zaterdag, mei 19, 2012 07:35
dat voelt pijnlijk
warme groet Cobie
Over dit gedicht
Auteur:
Jacobius
Gecontroleerd door:
pantarhei
Gepubliceerd op:
18 mei 2012
Thema's:
[Verdriet]
[Bewondering]
[Leven]