bergen kaatsten schemergruis
onder sterrenhemel en bleke maan
in het rimpelloze stille meer
waar in nevel 't ranke gelaat
van de eens verdronken maagd
verscheen uit tijden van weleer
en met gezang als een sirene
lonkte in het holst der nacht
tot 'n heimelijke overtocht
zij aan zij met de lispelruis
op golven der verleiding
tot 't duister van bodemkrocht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 31, 2020 18:48 |
| Heel mooi gebracht | |
| wil melker: | Vrijdag, juni 08, 2012 06:55 |
| maria.. ik ben even met je meegeweest tot op de bodem... weer een heerlijk gedicht.. verdwijnend in verleiding.. ik wens je en mooi weekend.. de zon is er al.. Liefs.. wil |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||