’t Zijn….
’t Zijn de hele
kleine dingen
die het juist doen al lijkt ’t gering
een luist’rend oor
knipoog of glimlach
of een kleine bemoediging.
De buurvrouw
komt even verhalen
dat het op ’t werk weer beter gaat.
Niet weggeblaft
of ruw verstoten
doch dat men haar weer spreken laat.
Die man alleen
komt koffie drinken
er is een uitlaat , hij verhaalt
hoe ’t gaat met
vrouwlief in ’t verpleeghuis
hoe ’t sprank’lend oog dit blij vertaalt.
Gewoon de deur
even openhouden
bij V.en D , Hema misschien
het hoeft niet
maar het voelt zo heerlijk
om de reacties dan te zien.
Even dat pakje
dat zo hoog ligt
aanreiken aan die kleine vrouw
die staat te dansen
en te springen
omdat het echt niet lukken wou.
Ach noem maar op
als je die ander
ziet als een mens, die net als jij
zo hunkert
naar dat brokje aandacht
niet als een nummer in een rij.
th.