Stuur me de wind
Stuur me de wind
Voel je in mijn hart
ik kan je niet meer zien
maar in gedachten ben
je heel dicht bij mij
wat zou ik graag nog even
met je praten, misschien
kun jij mijn angsten voor
altijd laten verdwijnen
ben jij gelukkig in het licht
nu je terug bent gegaan naar
“De Bron” van het bestaan
laat het me weten
stuur me de wind, laat hem
zachtjes strelen mijn wang
dan ben ik niet meer bang.
Ik mis je nu al zo lang!
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Donderdag, november 15, 2012 11:49 |
| Mooi zoals je het gemis van communicatie over de pijn in het hart beschrijft. Ik omarm je even. | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, november 15, 2012 11:12 |
| Indrukwekkend en pijnlijk-mooi het gemis beschreven Paula, het is luisteren of de wind het antwoord geeft. Lieve groet. Anneke |
|
| Antonie: | Donderdag, november 15, 2012 10:29 |
| Intens mooi gedicht Paula. Gemis duurt lang, zo lang! Sterkte - antonie- |
|
| youkie: | Donderdag, november 15, 2012 10:20 |
| prachtig het gemis beschreven fijne dag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paula Hagenaars |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2012 | ||
| Thema's: | ||