Moet het me raken
Wat je misschien stiekem doet?
Ondanks dat jij het ontkent
Zegt die stem in mijn hoofd
Je weet het dondersgoed...
Is het erg?
Voor onze relatie?
Kan ik dat weten?
Moet ik vragen met wie en hoe en waarom?
Ben teveel te weten gekomen
Over je verleden..
Maar staat dit nu nog tegenover het heden?
Ben je nog steeds zoals je was
Of is het waar, wat ik al zo vaak ik je ogen las
Je lijkt me te willen vertellen
Dat ik alles ben voor jouw
Dat je vol voor me gevallen bent,
Zoals je vaak zegt ”omdat ik van je hou”
Ik zie hoe je ogen me aankijken, voel je nervositeit
als je bang bent me kwijt te raken
Al je pogingen waarbij je probeert mijn veiligheid en zekerheid te bewaken
Droom ik dit dan?
Je versierpoging was 1 van de velen
Ik was niet bijzonder of anders
Zo deed je het al jaren
Die woorden, ze blijven maar door me hoofd heen malen
Vraag me af, of ik nu wel bijzonder ben
Of ik, na al die maanden je echt wel ken
Speel je een spel en zal je het bij mij ook doen?
En waar ligt dan je grens?
Als het even niet lekker tussen ons loopt..
Blijft het dan bij kijken, een bericht of zelfs verder dan een zoen?
Je blijft zeggen dat ik je moet vertrouwen
Dat we samen een mooie toekomst opbouwen
Maar die stem in mijn achter hoofd blijft schreeuwen
Dat ook jij, net als mijn ex mijn hart zal doen beven
Let op, pas op, voordat je het weet……
Die stem in mijn hoofd blijft malen
Zo onzeker dat het verleden zich gaat herhalen
En is het onzekerheid, door alles wat ik heb meegemaakt
Of tellen de ontdekte feiten mee?
Kan ik geloven dat jij het echt niet hebt gedaan
Dat ik vertrouw op een eerlijk persoon die
mij als enige vrouw in zijn wereld vooraan heeft staan?
Ik wil graag geloven dat jouw verleden
het verleden is....
Maar wat als ik me ontzettend vergis?
En er als we zoveel verder zijn, achter kom
dat je niet wist wat eerlijkheid is..