Een traan,
Zo klam en teder
Het raakt mijn vinger
Met een zachte streling verdwijnt ze
Geboren uit mooie helder blauwe ogen
Gestorven op een zuivere zachte
en ontzettend mooie huid
Jouw verdriet
Zijn ook mijn tranen
Ik leef enkel voor jouw geluk
Maar je bent het niet
S’ morgens opstaan en tegen opzien
Naar een nieuwe dag
Een nieuwe opdracht
Ik wil jou helpen
Je ziel redden
Maar ik kan het niet
Ik kan er enkel zijn en je opvangen
En een beetje hopen dat ik je leed
En sleur wat zachter maak
Dragelijk en overwinbaar
Hopen dat je toch geluk kent
In het samen zijn
Heel alleen met mij
Je levenslicht?
Jouw kracht?
Jouw toekomst?