IXIXIXI
dagen tikken
waren het dezelfde dagen die ik
nam de echte telefoon niemand
regende het getikte woorden
gister was er een dag die kwam
vandaag denk ik weer morgen
zorgen bomen door mijn oren
ruist er altijd wel een hart
loopt er een bad over dat bidt
waait het lied buiten de maat
deur zit vol doorgestreepten
zachte muren vallen in prenten
boent een wijfje mooiere ogen
jaren liepen druk tot dromenstoe
altijd was de minuut precies
duwt de wagen zijn hoop vracht
sappige woorden kwijlen mijn
tikt het voort, zegt kroost
de agenda schreeuwt brutaal
ik kan het niet meer dragen
en de laatste dag valt stil
mijn ogen zijn nu voorgoed
IXIXIXI