Ik heb je een gedicht geschreven,
bij een is het niet gebleven.
Ik heb gezegt, ik hou van jou,
jij bent voor mij de mooiste vrouw.
Jij kon dat moeilijk toen geloven,
maar dat zal ik je beloven,
ik hou van jou,
en blijf je trouw,
DAT kun je mij geloven.
Nooit zou ik doen, jou pijn,
voor jou zal ik er altijd zijn.
Jij kan mij vertrouwen,
met jou wil ik aan de toekomst bouwen.
Zoete woorden wil ik je steeds fluisteren,
moet maar heel goed luisteren.
Jij bent de zon, jij bent de maan,
zonder jou is het gedaan.
Als jij 's morgens de ogen open doet,
is het alsof de zon gaat schijnen,
de regen zal verdwijnen,
dat is het wat jij doet.
Jij bent mijn energie voor 't leven,
zonder jou, is niks meer te beleven.
Wil je steeds mijn liefde schenken,
nimmer jou een haar doen krenken.
Ik wil je dit nu vragen,
mag ik jou op handen steeds gaan dragen?
Met jou wil ik samen door het leven,
voor jou zou ik mijn leven geven.
Dit meen ik echt heel serieus,
heel serieus, en dat is heus!!!!
Wil met jou een nieuwe start,
jij bent de schat van mijn hart!!!