de auto’s
rijden al een tijd
in zwart of grijs
mij vlaggend tegemoet
ik heb daarvan
nooit opgekeken
alsof je het intuïtief
tijdens het leven hebt gemeden
zij zijn
uitdagend schoon
vervoeren het theater
waarin de droom is uitgewoond
het laatste tripje
net zo liggend
als vroeger in het kribje
langs de bekende plaatsen
met een
licht applaus
van wolken zon en lucht
boven de nooit geziene daken
wil melker
31/01/2013
Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, februari 01, 2013 01:41 |
Heel mooi gebracht, Wil! LIeve groet, Jacky |
|
wervelende regenboog: | Donderdag, januari 31, 2013 15:05 |
het zielloze lichaam ligt in de kist en de geest zweeft erboven en bekijkt al dan niet glimlachend alle commotie stel ik me zo voor... :) mooi verwoord Wil liefs wr |
|
Artifex: | Donderdag, januari 31, 2013 07:09 |
Deze is echt mooi... Liefs, Artifex. |
|
windwhisper: | Donderdag, januari 31, 2013 06:37 |
er is niets wat elkaar zo benadert als leven en dood, ze zijn onafscheidelijk met elkaar en met de mens en de natuur verbonden een schrijven dat diep raakt juist vandaag, is er mijn schietgebedje voor jou en er brandt een kaarsje liefs en een dikke kus en hoede moed Cobie |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 31 januari 2013 | ||
Thema's: |