Tranen hebben rijkelijk gevloeid
Ik wist niet wat me overkwam
Van gepest naar geliefd meisje
En dat door meerder man
Strijd, verdriet en tegenslagen
Dat was voor mij bekend terein
Ik werd gillend gek van het feit
Dat mensen graag bij me wilden zijn
De angst om normaal te zijn
Was zo inmens groot
Mijn muur was mn redding
Die me veiligheid bood
Mn muur is langzaam gaan zakken
Omdat ik mezelf kon zijn
Ik mocht janken en schelden
Al vond ik t zelf niet eens fijn
Ik was niet gek
Maar de wereld om me heen
Ik bleek wel gevoelig te zijn
Mn omgeving van steen
Zoveel nieuwe besefmomenten
En nieuwe inzichten gekregen
Ik ben trots op mezelf
Niet langer verlegen
Het zetje onder mn kont
Al wat ik nodig had
De zon is weer gaan schijnen
Ik zit niet langer in een zwart gat
De veren in mn kont
Hebben me het vertrouwen gegeven
Het verleden mag het verleden zijn
Ik kan weer verder met mijn leven
De angst voor geluk
Is nog maar heel klein
Omdat ik nu weet
Dat ik er mag zijn