waar werkelijk

o o o o o

waar werkelijk

de zon schijnt of het wat uit maakt
mensen drinken of ze droog staan
miezerige planten verdringen zich
het eten rot weg op planken vol
huizen vertellen nog steeds niets
wegen versperren de uitgang
losse handen schudden niks op
in de verte ziet men alles vluchten
haren worden niet meer gewassen
woorden lopen in hun eigen gang
de dood kraakt mijn hart open
de bus stopt voor mij helaas
achter de winkel verhandelt men
het vliegtuig krijgt hoogte van
koffers nooit meer uitgepakt
de maan verdwijnt voorgoed
op een briefje lossen woorden op

o o o o o

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

mucho:	Vrijdag, april 26, 2013 22:23
Ik stop nooit meer voor jou!! :D

mucho:	Vrijdag, april 26, 2013 22:22
ja, bussen zijn om te huilen ik hou het ook niet droog bijna:S

middernachtzonnesteek:	Vrijdag, april 26, 2013 20:30
leest droevig ik haat bussen

mucho:	Vrijdag, april 26, 2013 13:50
:)

mima:	Vrijdag, april 26, 2013 12:56
Vijf x nul blijft nul hoe graag ik ook zou willen dat het vijftigduizend word:) waar werkelijkheid de schijn heeft van een leugen lossen biljetten op in het niets:s Kus!

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 26 april 2013
Thema's: [Poezie] [Dromen] [Teleurstelling]