Vastgelopen
Pas toen ik het echt niet meer wist,
Doorbrak iets mijn gedachtenmist en ging iets anders open.
Het leven heeft gewoon zijn loop,
Wanneer krijg ik eens wat ik hoop? Wanneer gaat dat gebeuren?
Ik zat gevangen in een rad
Het was belangrijk wat ik had en dat hield mij gevangen.
Dat wat een mens bezitten wil,
Het willen hebben is een gril en geeft uiteindelijk hinder.
Het was wat ik van and’ren vond,
Elk oordeel vindt in mij zijn grond, dat was wat ik toen leerde.
Wanneer ik naar een ander keek,
De maat waarmee ik vergeleek, die maakte mij steeds blinder.
Toen openbaarde plotseling,
Ik was echt geen mislukkeling! Ik was teveel aan ’t meten!
De vreugde die het leven heeft
is meer dan wat bezit je geeft. Het blijft langdurig kleven.
Dat wat ik ben, leeft in mijn lijf
Het maakt dat ik tevreden blijf door enkel maar te leven.
Empty-Hands
wervelende regenboog: | Zondag, april 28, 2013 10:23 |
schitterend verwoord waar iedereen zich bewust van mag worden :) |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, april 28, 2013 09:32 |
ja een mooi doordacht dankbaar schrijven echt zoals ik het zelf ook voel goed gedaan!!!! |
|
Auteur: empty-hands | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 28 april 2013 | ||
Thema's: |