Tussen de mens gaat je hart rond, ongekend.Hoor de trein tussen de huizen door raast.
Wij komen 's avonds laat aan in melancholie,
waar niemand op ons wacht, wij weten waar ...
Oh nacht, ik zag je vallen in mijn angst
en ik was alleen zoals ik soms zo alleen ben,
Stil dus, beetje in mezelf en half - half dus mijn eigen,
Ik verstopte me mij zelfs voor de lucht
en de lucht zocht mij op en dat was ik.
De nacht was nacht, maan was de maan,
de sterren boven mij stond ik wel aan.