Afrikans:
Men zegt dat het leven in Afrika hopeloos is,
met al die honger, oorlog en corruptie.
En af een toe een eruptie van hulpbehoevendheid.
Of lijkt dat maar zo,
gewend als we zijn aan die verschrikkelijke beelden,
die dat moeten bevestigen.
Spelen wij hun niet aldoor de zwarte piet toe,
en zijn wij dan niet degenen met de roe?
Is er dan niet een Afrikans,
want zijn ze daar ook niet heel veel mans?
Ze tonen karakter,
terwijl ze er het beste van maken.
Ze tonen de wereld dat ze doorzetten,
door zonodig bergen te verzetten.
Of denk je nog steeds dat het niks is,
dat alles daar verloren is?
Waarom willen wij dan hun beste spelers
in ons team?
Waarom, mogen zij dan het vuile werk
komen opknappen, omdat wij onze handen
schoon willen houden?
Waarom zijn wij dan bang en gefascineerd,
van huin levenslust?
Is dat niet een afrikans,
zijn ze dan niet heel wat mans?
Wie weet herrijst Afrika wel
als een feniks uit zijn as.
Verassen ze de wereld,
met een beschavingsoffensief,
en zitten wij dan in het defensief?
Gun ze hun Afrikans,
want ze hebben de wereld
al laten merken:
Afrikanen horen tot de allersterksten.