Afgesloten van emoties
gevoelens en verdriet
Bang om te verliezen
ijskoud op dat gebied

Niemand meer toelaten
heb ik wel geleerd
Weer iemand kwijtraken
doet me te veel zeer

Tot ik haar tegenkwam
mijn hart ging langzaam open
Mijn gevoel het overnam
niet langer meer gesloten

Eindelijk gevonden
waar ik nooit naar heb gezocht
Mijn allergrootste liefde
ik was meteen verkocht

Uit hetzelfde hout gesneden
twee mensen op één lijn
Gevormd door een verleden
vol verdriet en pijn

De band is zo bijzonder
dat gaat niet zomaar weg
Zelfs na al het gedonder
vonden wij de middenweg

We sloegen ons een baan
door wanhoop en verdriet
Bleef het vertrouwen bestaan
de klik verdween maar niet

Zoveel vertrouwde momenten
we deelden lief en leed
We storten onze harten leeg
niets wat achterwege bleef

Onze angsten onze passies
onze dromen onze wensen
Want ondanks onze muurtjes
zijn wij ook maar mensen

Mensen met gevoelens
niet wetend die te plaatsen
Niet wetend ermee om te gaan
te veel zijn wij verlaten

Ironisch is het niet?
dat ik door mijn verleden
Mijn angst om te verliezen
alleen ben achtergebleven