de kleur van glas
in lood
zie in uitgesleten
treden
voetstappen van
het verleden
het schuifelen
naar de deur
een klink die
blinkt
en handen vindt
zonder
terughoudendheid
eeuwen heeft
de zon geschenen
in de kleur van
glas in lood
iedere generatie
heeft zich bloot
gegeven in
de biecht van het
dagelijks leven
zelfs de dood
breekt geen
verbondenheid
wij delen paden
naar de eeuwigheid
wil melker
30/07/2013
Hans Winter: | Dinsdag, juli 30, 2013 21:55 |
wij lopen er in de stroom van vader en zoon en de geest om daden om door ons heen aan te geven. hans |
|
september: | Dinsdag, juli 30, 2013 13:31 |
Een prachtig sfeer vol gedicht, de beelden van het glas in lood en de generaties..het spreekt erg aan. Vind zelf glas in lood prachtig en keek er altijd naar als ik in de kerk was. Mooi schrijven, fijne dag voor je gewenst | |
teun hoek: | Dinsdag, juli 30, 2013 11:27 |
prachtig die grootse kathedralen , al hoewel mijn echtgenote de friese dorpskerkjes liever ziet. Ben zelf liefhebber van glas in lood. Mooi verwoordt. h. gr. teun |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 30, 2013 09:24 |
De kleuren van het door zon beschenen glas in lood in o.a. kerkeramen heeft me altijd erg geboeid Wil, Ik dronk dat fraaie licht, en door deze schone woorden wordt heden de dag weer met gekleurde gedachten ingezet. Graag dit mooie gedicht gelezen. Hartelijk groet, Anneke |
|
windwhisper: | Dinsdag, juli 30, 2013 07:47 |
intens, ik vind het heel heel mooi en heb er zo mijn voorstelingen bij warme groet en goede morgen Wil, zo langzamerhand waaieren we uit naar eugustus kuzzz |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 juli 2013 | ||
Thema's: |