Ogen sluiten,
gedachten vloeien.
Beangstigend zo dichtbij ze zijn,
alsof je ze aanraken kan
als sterren aan de hemel,
die elk hun eigen verhaal dragen,
maar niet te evenaren zijn.
We wéten niet wat het is;
Voelen het wel, maar
zien het niet. We denken,
maar weten niet waaraan.
Slechts gebonden door onzichtbare ketens,
op zoek naar hetgeen dat ons bevrijdt.
Maar wat is de sleutel
van het onbekende?
Niet wetend hoe - en wat – het slaagt,
maar met perseveratie doorvarend!
Met één doel alleen:
vechtend voor de hoop op vrijheid.
Zonder enig besef
diens gevolgen het leven mocht bekopen,
voor wiens woorden
wij nu vrij rondlopen.
Het zal altijd doorstromen
diep van binnen,
nooit vergeten worden,
niet vergaan.
De hoop op vrijheid,
duurde lang.
(Ter nagedachtenis aan de oorlogsslachtoffers)